Théâtre de Liège, Centre Scénique de la Fédération Wallonie-Bruxelles.
Naast deze benaming krijgt het theater ook de titel van ‘Centre européen de création théâtrale et chorégraphique’, gezien de productie en verspreiding van theater en hedendaagse dans op lokaal, regionaal en internationaal niveau.
Sinds Serge Rangoni in 2004 aan het hoofd staat, heeft het instituut zich aanzienlijk ontwikkeld, met ieder seizoen een veertigtal voorstellingen waarvan een tiental eigen creaties.
Op het rijke en diverse programma staan voorstellingen van bekende Belgische en buitenlandse regisseurs en choreografen, van internationaal bekende toneelspelers (Isabelle Huppert, Mélanie Laurent, Emmanuelle Béart, Toni Servillo, Denis Podalydès enz.) en ook opkomende artiesten, die getuige zijn van de cultuur van vandaag en ambassadeur van de cultuur van morgen.
Bovenop het seizoensprogramma doet het Théâtre de Liège de stad om de twee jaar ook daveren op het ritme van het festival Emulation, dat gewijd is aan jonge Belgisch-Franstalige gezelschappen die, met hun enthousiasme en (ir)relevantie, verschillende plekken in de stad aandoen.
Het Théâtre de Liège is centraal gelegen in de Euregio Maas-Rijn en de ‘Grande Région’ en is grensoverschrijdend dankzij samenwerkingen met prestigieuze internationale instellingen zoals het Festival van Avignon, het Théâtre National de la Colline en het Théâtre National de Chaillot in Parijs, de theaters van Luxemburg, Maastricht en Hasselt, het Nationaal Theater van Korea, enz.
De actieve deelname aan tal van Europese projecten versterkt zijn positie op het internationale toneel naast andere grote instellingen: de Schaubühne in Berlijn, het Nationaal Theater van Kroatië in Zagreb, het Odéon-Théâtre de l’Europe in Parijs, het São Luiz-theater in Lissabon, de stadsschouwburg van Göteborg, de Onassis-stichting in Athene, enz.
Het Théâtre de Liège staat in voor de gedelegeerde productie van voorstellingen van tal van artiesten van de Federatie Wallonië-Brussel en begeleidt hen in hun ontwikkeling (Anne-Cécile Vandalem, Selma Alaoui, Antoine Laubin, Ayelen Parolin, Claudio Bernardo, enz.).
In 1779 richtte prins-bisschop Van Velbrück de Société libre d’Emulation (de vrije vereniging van de Emulation) op om de letteren, wetenschappen en kunsten te cultiveren.
De Emulation – het gebouw waarin deze wetenschappelijke vereniging was gevestigd – floreerde in de loop der jaren tot 20 augustus 1914, toen het gebouw door Duitse represailles volledig werd verwoest.
In 1939 werd de Emulation door Julien Koenig heropgebouwd in neoclassicistische stijl, waarbij gebruik werd gemaakt van moderne technieken voor die tijd. Zestig jaar later werd het gebouw niet meer gebruikt en verkeerde het in een staat van ernstig verval. In 1998 werd het als monument beschermd en kwam het op de lijst van bedreigde monumenten terecht. In 2000 werd besloten om de Emulation te restaureren en er het Théâtre de Liège te vestigen, dat ‘tijdelijk’ naar de Place de l’Yser was verhuisd.
De Luikse architecten Pierre Hebbelinck en Pierre de Wit stonden in voor de herbestemming van het gebouw. In oktober 2013 werd het officieel ingewijd.
Het Théâtre de Liège, opgetrokken uit hout, beton en glas, beslaat een totale oppervlakte van maar liefst 7.800 m² waarin neoclassicisme en hedendaags design hand in hand gaan. Pilaren, lijstwerk en vergulde decoraties gaan er samen met Vitra-meubels van de bekende Franse designer Jean Prouvé, waardoor een pure maar toch warme sfeer wordt gecreëerd.
Het fraaie staaltje architectuur wordt kracht bijgezet met een tekstuele bijdrage van de Luikse kunstenaar-performer Patrick Corillon, wiens magische woorden het gebouw in zijn geheel verlevendigen.
Het Théâtre de Liège beschikt over twee theaterzalen, een kunstgalerij, een repetitiestudio en verder ook nog andere gezellige ruimtes om het publiek te verwelkomen.
Deze leef- en ontspanningsruimtes voor het publiek zijn ook geschikt voor elk type receptie, evenement of privéfeest.
